بررسی خردمندی دانشجویان علوم انسانی و علوم پایه در فرآیند حل مسأله و رابطه آن با باورهای معرفت شناسی

این پژوهش با هدف بررسی کیفیّت دانش مرتبط با خردمندی دانشجویان و نقش آن در فرآیند حل مسأله زندگی واقعی و همچنین بررسی سطح باورهای معرفت‏شناسی آنها و ارتباط آن با خردمندی انجام شد. با استفاده از روش نمونه‏گیری طبقه‏ای 101 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد انتخاب شدند. داده‏های مرتبط با خردمندی با استفاده از دستورالعمل ارزیابی عملکرد خردمندانه پارادایم برلین در قالب حل مسأله و مصاحبه استاندارد شده و داده‏های مرتبط با باورهای معرفت‏شناسی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته قضاوت تأملی کینگ و کیچنر جمع‏آوری شد. داده‏های حاصل با استفاده از آزمون t گروه‏های مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. یافته‏های پژوهش حاکی از آن است دانشجویان از لحاظ سطح دانش مرتبط با خردمندی از حد متوسط بسیار پایین‏تر بوده‏اند و میان دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد، در خردمندی تفاوت معنا‏داری وجود نداشت، اما میان دانشجویان گروه تحصیلی علوم انسانی و علوم پایه تفاوت معنا‏داری مشاهده شد. از لحاظ سطح باورهای معرفت‏شناسی دانشجویان بین دو سطح پیش تأملی و شبه تأملی قرار داشتند. میان دانشجویان علوم انسانی و علوم پایه، از لحاظ قضاوت تأملی تفاوت معنا‏داری وجود نداشت، اما میان دانشجویان کارشناسی و دانشجویان کارشناسی ارشد تفاوت معنا‏داری وجود داشت. همبستگی بین خردمندی و باورهای معرفت‏شناسی در حد نسبتا ضعیف است.